vrijdag 14 mei 2010

Dag 36 Arzua - O Pedrouzo

Vandaag ben ik vijf weken onderweg. Mats, mijn hond, stond een beetje onzeker te kwispelen en begreep niet waarom zijn baasje zo vroeg en met een grote zak vertrok.

Nu, bijna 800 kilometer later, sta ik aan de vooravond van mijn aankomst in Santiago. Het was niet altijd simpel. Ik zocht en vond kracht bij mezelf om elke dag weer op weg te gaan.

Morgen stap ik de laatste kilometers dan ook voor ' mij ' .
Het gedicht van A. Machado was een leidraad tijdens de lange voorbereiding. Aan het einde van mijn tocht versta ik helemaal waar het om gaat.

Wandelaar,
jouw voetstappen zijn de weg,
niets meer.
Wandelaar,
er is geen weg
de weg maak je al lopende.

Al lopende maak je de weg,
en als je omkijkt
zie je het spoor
dat je nooit meer zult bewandelen.

Wandelaar,
er is geen weg
alleen de rimpelingen van de zee.

6 opmerkingen:

Lies zei

Fantastisch, Katrien, echt... ga nu vooral genieten, zowel van het niks-moet-moment, als van alle nieuwe indrukken om je heen...
Tot op 'tijdtussendoor' !
Lie(f)s.

Lieven zei

genieten,
plezier,
ontroering,
ontmoetingen,
alleen zijn,
gemis,
moeilijk,
kracht,
en nog veel meer heb je ervaren.
Breng het mee in je rugzak.
Tot gauw,
X

Miestaflet zei

Enhorabuena!

Geniet en wees fantastisch fier op jezelf!

10-eke zei

in gedachten heb ik vaak met je mee gelopen, in gedachten haal ik je morgen binnen. groeten 10-eke

Ingrid zei

Vergeef me de tranen ...
In O Pedrouzo, dat nietszeggende commerciële plaatsje op de heuvel, werd ook voor mij alles duidelijk. Is het de blik op Santiago, de stad die aan je voeten ligt, of het besef dat de weg belangrijker was dan het aankomen? Hoe moeilijk het is om op slechts enkele kilometers voor de eindmeet halt te houden, maar hoe noodzakelijk om alles te laten doordringen.
Je liet je sporen achter op de weg, stap na stap. De weg laat nu zijn sporen na op jou, dag na dag.
Dit is zo mooi ...
We spreken eens af hé?
Veel groetjes x

wies zei

amai, 5 weken, enkel met jezelf en je motivatie en met mensen met hetzelfde doel, dat moet wel bevredigend zijn
proficiat Katrien!
geniet nog maar van je laatste kilometers