Nog eens even de dag van gisteren herlezen. Het was me het dagje wel. Om 19 u lag ik dan ook al in de slaapzak en werd pas vanmorgen om 6 uur wakker. De nachtrust doet hier wonderen, alles moet zoveel mogelijk herstellen zodat je weer klaar bent voor een nieuwe dag.
We waren op onze hoede voor de gele pijlen. Geen extra kilometers vandaag. De regen van de laatste dagen maakt alles vol modder. Na een uur stappen wegen je schoenen dan ook een kilo meer. Het is volop zweten onder de poncho en regenbroek. Ik denk dat ik een liter water verloor.
Het klimmen en dalen kost enorm veel energie. Klimmen doet mijn hart sneller slaan en dalen is een aanslag op mijn knieen. Sommige momenten zet ik mijn verstand op nul en stap. Omdat het nu eenmaal niet anders kan.
De route is hier en daar afgebakend met kleine muurtjes van leisteen. Er staan ook gigantische eikenbomen. En de natuur blijft voor mij een bron van verwondering. Onze eerste stopplaats was een schuur die vol automaten stond. Er klonk muziek en dat was weer bijzonder.
Voor de rest zijn de dorpjes erg armoedig en triest. Koeien lopen door de straten en alles ligt dus vol koeievlaaien. Honden janken soms zo hard dat het lijkt alsof ik ze uren later nog hoor.
Halverwege de dag passeerden we de belangrijke 100 kilometerpaal. Hij is helemaal volgeschreven. Jaja...we komen elke dag een stukje dichter...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
de laatste kilometers wegen het zwaarst, maar jij houdt het vol ben er zeker van!
moed!
Mireille
't was een tijdje geleden dat ik op jouw blog kwam kijken en ik sta versteld hoe ver jouw tocht al is opgeschoten!
hoi Katrien, je bent er bijna. Ik bewonder je echt en ik wou dat ik nu ook bij jou kon zijn. Maar dat kan niet want ik ga morgen naar de zee met tante Suzy.Die staat hier en doet zeer veel groetjes aan jou. Ik weet niet of ik je morgen kan lezen, maar ik hoop het. Zijn in gedachten bij jou. Betty en Suzy.
Nog heel even doorbijten..., Katrien. Enkele keren zalig slapen, tussenin wat eten en drinken zodat er voldoende brandstof is om door te gaan, en heel veel stappen (liefst droog en in 't zonnetje).
En verder: veel succes met de laatste (kleine 100) kilometers pelgrimstocht.
Lie(f)s.
100 kilometers
Voor de meesten is het ontzetten ver. Voor jou lijkt het wel gewoon uitwandelen. Prachtig wat je al bereikt hebt. Nog veel plezier op dit laatste stuk van je camino.
Groetjes
Geert
Het aftellen is begonnen.
Misschien wat meer op automatisme nu maar je komt er wel.
Ik wens je nog enkele mooie zonnige dagen.
Een reactie posten