vrijdag 7 mei 2010

Dag 29 Cacabelos - Vega de Valcarce

We naderen Galicie en hebben het geweten. De groene en frisse kant van Spanje met malse regenbuien. Deze voormiddag liep ik voor het eerst met een regenponcho. Regen maakt de wind stil dus vond ik de regen niet zo erg.

Onze eerste koffiestop was bij een oude Spanjaard. Hij had zijn garagepoort opengezet. Er klonk muziek uit de jaren 6o. Oude fotos van hem op de schoolbanken, hingen aan de muren. Ik werd weer eens helemaal warm vanbinnen. En ook al ben ik de Spaanse cake echt beu, die van hem at ik met plezier helemaal op.

Nadien gingen we langs de wijnvelden de wijde natuur in. Omgeven door talloze bergen in de ochtendmist. Ik stond stil en keek. Plots wist ik waarom dit landschap zo vertrouwd leek. Veel jaren geleden was ik in het Afrikaanse Rwanda, het land van de duizend heuvels. Ik was even helemaal terug daar en daar moest ik dan weer een beetje om tranen.

Daarna gingen we op weg langs prachtige paden. Het lijkt hier wel een wilde kruidentuin. Verse munt en oregano. Bernagie in volle bloei en citroenmelisse in grote bossen langs de kant. De regen zorgde voor een overweldigend aroma.

Dat was allemaal heel goed want lichamelijk ging het iets minder vandaag. Ik had een serieus gesprek met een teen aan mijn rechtervoet. Hij ziet wat rood en gezwollen. Dus beloofde ik rust binnen een dag of tien. En de dringende vraag of hij zich tot dan zou willen gedragen.

Nu zitten we weer op een ongelofelijke plek. De Braziliaanse herberg aan het begin van het dorp is onze slaapplaats. Inclusief een Braziliaans avondmaal en ontbijt. Allemaal dingen waar ik nu zo van geniet en later met ongelofelijk veel plezier aan zal terugdenken.

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Lieve Katrien, hopelijk laat je teen je in rust. Maar beter niet aan denken.
Lieve groetjes, Betty und Hubert.

Anoniem zei

heeeej katrien!
hoe is het ginder?
al goed gewandelt ?
ik mis jou heel erg en hoop
dat je snel weer terug bent!
nog heel veeel wandel plezier
geniet ervan!! dikke knuffel!
olg@

Anoniem zei

Beste Katrien,
Kennen doen we elkaar niet maar we hebben een gezamelijk doel gehad: Compostela.
Ik met de fiets en jij zoals een echte pelgrim, te voet.
Zoals je inderdaad komt te vertellen is Galicië het regenplekje bij uitstek in Spanje. Dt is ook de reden waarom het er zo goen is.
Binnenkort nader je O Cebreiro, hoog in de bergen gelegen en een dorp dat direct kan opgenomen worden in een Asterix en Obelix verhaal. Ik vond het stuk dat nu komt één van de mooiste. Met de fiets een echt uitdaging!!
Nog vele groeten vanuit Arendonk en nog een "bone camino".
Luc Hulselmans

Zeekraai zei

Tsjonge, Katrien...
Even van 1½ week bij moeten lezen.
En als je het zo leest lijkt 't alsof je al veel langer onderweg bent. Ook nog jarig geweest onderweg (gefeliciteerd). Maar wat boeiend om te lezen !
Ik krijg gelijk zin om ooit zelf nog 'ns zoiets te ondernemen. En wat goed te lezen dat je ervaringen onderweg zo positief zijn...
Het kan niet anders dan dat je hier rijker vandaan gaat. Af en toe volg ik je een stukje op Google Maps, en kan me dan 'n wat betere voorstelling maken van de route die je gaat. Hou vol, je gaat het zeker halen... ook die teen !

chrisje zei

he meid !
bij wim huis vandaag uitgegraven
hier frisjes hoor wel droog gebleven.
hier een dikke lik moederkeszalf voor je teen .
dan is hij zo genezen ha ha .
ik hoop het voor jou want dat kan je wel missen hé.
grtj tot de volgende x x

Leen zei

Ik blijf het allemaal even graag lezen. Dikke knuf vanuit België, morgen vanuit France la douce, weer 1100 km dichter bij je.