woensdag 5 mei 2010

Dag 27 Foncebadon - Molinaseca

In de koude ochtendlucht gingen we op weg. Mijn hart klopte een beetje spannend en zo ook de steentjes in mijn rugzak. Ik had er naar uitgekeken om aan de voet van het kruis de steentjes voor mezelf en wat dierbaren neer te leggen.

Het was dan ook een emotioneel moment als ik het prachtige kruis met een stralende zon achter, zie verschijnen. Al heel veel mensen voor mij beleefden hier datzelfde gevoel.

Mijn steentjes zijn dus thuisgekomen. Terwijl we beneden staan na te genieten, zingen de Zusters van Assisie een lied rond het kruis. Het is stil, heel stil en allemaal zijn we bewogen door dit gouden moment.

Zoals elke dag gaan we weer verder. Eerst heel stil in onszelf maar gaandeweg genietend van de prachtige natuur waar we door lopen. Wilde bloemen en kruiden in volle bloei. Altijd met diezelfde blauwe lucht en de zon.

Het pad is hier puur natuur. Het vormde zichzelf door weer en wind en de duizenden voetstappen. Stenen maken dat je goed moet uitkijken om niet te vallen.

De nachten dat we niet geslapen hebben door gesnurk en andere dingen, eisen zijn tol. En vanavond delen we dus een kamer in een klein hotel aan de rand van een riviertje. Onze kleren zitten weer zusterlijk in de wasmachine en na een sobere maaltijd gaan we vroeg slapen. Een heerlijk vooruitzicht om morgen weer fris op weg te kunnen gaan.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Hej Katrien ,
ook van mij ne gelukkige verjaardag. Met de Spaanse les gaat alles goed. We hebben vorige week de Futuro Imperfecto geleerd . Poepsimpel. De laatste les gaan we bij mij thuis wat drinken eten en petanquen.
Hou je kloek en kusjes
De Marc

Anoniem zei

Hey katrien
En nog gelukkige verjaardag he
Ik volg uw verhalen elke dag, het is wel echt de moeite .
Thuis ziet er alles nog goed uit.
Mats is blij als hij me ziet.
Ik wens je nog fijne dagen.
Leen

Anoniem zei

Herzlichen Glückwunsch zum Geburtstag nachträglich. Mooi dat je je verjaardag op de Camino kunnen vieren hebt.
Ik ben ook weer terug uit Turnhout.
We zijn 290 km. gefietst en dikwijls nat geworden. Maar we waren altijd goed
geluimd en hebben onderweg ook mooie ervaringen gehad. Het was echt reuze tof.
Nu ben ik blij dat ik je weg weer elke dag kan volgen. Moeke heeft jou dagboek in een keer gelezen. Verder nog veel moed en veel geluk. Betty

de broekies zei

hmmm tante Katrien, onze Wim is meei ons Laura d'er ratje aan 't spelen en dus kan ik nog wel efkes u 'nen gelukkigen verjaardag wensen van de ganse bende . Hier ook ferm weer en lekker koud man. Ons Tine is te vrijdag bevallen van een klein,mager mer heeeel schoon boeleke. En dees week heeft al ne man of vijf gevraagd of bij ons de zevende op komst is ... En wijllie weten echt van nikske , dus zeg maar verder dat ne roddel is. Vo Baeyens vraagt morgen aan de pastoor van Schoonbroek of ie 't effe af wil roepen in de kerk ... Nou moe. Verder alles dik in orde !

Erna N. zei

Hoi Katrien,
Sinds enkele weken volg ik je blog. En ik vind het ongelooflijk boeiend en vaak ook ontroerend om je verhalen te lezen.
Knap van je, om zo'n enorme uitdaging aan te gaan..
Geniet nog van je tocht verder; blijf je volgen.
Groetjes,
Erna