Als alles in je leven
zo evident en normaal geworden is,
dan wordt het tijd om los te laten.
Op tocht gaan wordt dan:
een loskomen uit het alledaagse ritme
en teruggaan naar de hartslag van het leven;
loslaten van aangeprezen levenswijzen
en weer voelen waar het op aan komt;
je loswringen uit gedwongen contacten
en vriendschappen sluiten
die het hart raken
Op tocht gaan is loslaten
om weer te ontvangen.
Mijn trouwste wandelvriend.
Wat ik achter laat maar meedraag in mijn binnenste.
Reageren.
Hou u vooral niet in om te reageren op deze schrijfsels. Anoniem of met naam, het maakt niet uit. Het zal voor mij een stimulans zijn om verder te gaan, met velen in gedachten samen op weg.
3 opmerkingen:
waw, prachtig
De weg is geen vast gegeven,
de weg groeit stap voor stap.
De weg blijft even lang,
ook al loopt men nog zo rap.
De weg ben je al aan het lopen.
dag na dag
aftellend
stappend
Een reactie posten