Vandaag wandelden we dwars door de Rioja en lieten de Provincie Navarra achter ons. De grond waarop ze de druivelaren planten heeft de kleur van terra-cotta. Prachtig om door te lopen onder, weeral, een stralende zon. Omdat we altijd langs dezelfde kant lopen, wordt mijn gezicht half bruin.
De laatste dagen loop ik samen met de Nederlandse Hetty en Margreet. We lopen in hetzelfde stapritme en ook na het stappen blijken we wel wat op elkaar te gelijken. Heel fijn om met hen samen te zijn. Er is gedurende de dag tijd en ruimte genoeg om met je eigen gedachten bezig te zijn. Soms hoor ik alleen het getik van mijn stokken en stap ik met mijn blik op de grond gericht. Andere momenten zuig ik het prachtige landschap binnen. Met Hetty en Margreet kan ik in mijn eigen taal praten en dat is heel tof. Emoties en gevoelens laten zich niet zo makkelijk vertalen in een andere taal. Mijn Caminovriendinnen, noem ik ze in gedachten.
Toen we gisteren door Logroño liepen, vlogen de ooievaars over onze hoofden. Ze hadden stokken om hun enorme nesten, op de daken van de huizen, te versterken. Prachtig die grote, stijlvolle vogels.
Vandaag hebben we een extra eindje gestapt naar een vernieuwde herberg. Ze hebben hier zelfs, schrik niet, een voetenzwembad op het terras. Mijn was zit voor het eerst in een echte wasmachine, en geloof me... dat was echt nodig. Slapen is hier ook luxueus, met twee op een kamer. Gisterenavond was ik zo moe dat ik zelfs door het gesnurk van een Koreaanse familie doorsliep, waar iedereen wakker van werd.
Vanavond gaan we in het minidorpje eten. Alles is hier ingesteld op de pelgrims. Waarschijnlijk een bron van inkomsten voor de inwoners van Azofra.
Zoals je kan lezen gaat alles goed. De kaap van 200km is overwonnen. Het motiveert om verder te gaan. Alsmaar verder stappen en niet achterom kijken...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
Beste Katrien
We hebben even de tijd genomen om je indrukwekkende verhalen te lezen! Super gewoon dat je dit allemaal mag meemaken! OOk voor ons zeer emotioneel!
Je doet het goed zouden we zeggen en wensen je het allerbeste in je verdere zoektocht!
Keitof dat we je zo kunnen opvolgen en vooral die kleine details zijn leuk om weten!
Dikke kus Inara, Ilyas, Soade, Karim xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Hallo Katrien,
Mijn naam is Rosemarijn en ik kreeg je weblog adres van mijn vader, Ton, de man van Hetty. Ik heb al je verhalen gelezen, wat kun je het prachtig verwoorden! De komende weken zal ik een regelmatige bezoeker zijn. Ik wens jullie een prachtige en onvergetelijke reis toe! Wil je Hetty en Margreet de hartelijke groeten van mij doen?
Roos
hey Katrien, wat maak jij vorderingen, jammer voor mij, had je nog in St Jean Pied de Port gezeten, dan was ik je komen opzoeken, nu ik in Eyres Moncube ben, maar je zit alweer 200 km verder! 't Gaat goed, zeg. Ik zie ons nog giechelen in de Zeppos een paar weken terug en nu doe je waar je al een jaar naar uitkijkt. Ik merk dat je aan Nordic Walking doet, ik heb er ooit een initiatie van gehad, ik was er meteen voor gewonnen. Men zegt dat je daar 30% energie mee kan uitsparen als je ze niet als skistokken gebruikt tenminste ;-)
x
'En trance' met die stokken
TAK TAK TAK TAK
Op naar de 300.
Tip van de dag: als het toch goed gaat, wandel dan ook eens achteruit; dan bruint je linkerzijde mee :)
Hey katrien
Fijn om je verhalen te lezen. Als is het dan soms snel ergens tussendoor. Het ritme hier, bedenk ik dan, staat toch in contrast met het jouwe ginder. Ik heb juist vakantie gehad en ik verlang er alweer naar. Tof dat het zo goed gaat en dat je er meer en meer begint in te komen. Maren maakt hier geregeld tekeningen voor jou.
Liefs, ilse
hé dappere stapster!!
doe zo verder x x
chrisje
Aha die Lars,
Da's een goeie!
Ik zou ook zeggen:
De volgende 100 achterwaarts en een egaal bruine snuit als surplus!
Ik ben heel blij te lezen dat het goed met je gaat. Doe zo voort!
Een reactie posten