Als ik in de verte Leon zie opduiken, denk ik aan thuis.
Al van het begin dat ik de beslissing nam om deze tocht te maken, hing ik in onze keuken een landkaart van het Noorden van Spanje. Met een fluostift markeerde ik de weg. Vaak ging ik met mijn vinger over de weg. Telkens mijn vinger over Leon wreef, dacht ik, als ik daar geraak, dan komt het wel goed.
En nu zit ik hier. Op een verdieping van een hotel, waar ik snel dit blogje schrijf. We slapen in een klooster vlakbij de kathedraal, die we zo meteen gaan bezoeken. Leon voelt helemaal anders dan Burgos. Talloze bars, winkeltjes en boordevol gezelligheid. Ik weet nu echt wel zeker dat Spanje en haar bewoners mijn hart gestolen hebben.
Gisterenavond zag ik ook Martin terug. Een heel aangename man die ik ook meteen uitnodigde om samen te eten. Zijn tocht is een tocht van dankbaarheid en dat is zo mooi. Mijn ogen worden nat als ik naar zijn verhaal luister. Dat hij een Belg is, is vooral heel leuk, omdat we elkaar goed verstaan.
Om half tien vanavond gaan we de avondmis bijwonen bij de Zusters. En gezegend weer op het stapelbed kruipen. Morgen gaan we stilaan richting Galicie en vatten we het laatste deel van de tocht aan...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
he maatje .
binnen een uurtje ga jij naar de mis ?
kan ik me niet voorstellen op zaterdag avond .
geniet van je etentje en door mij ben je ook gezegend hoor ha ha ha
grtj x x
voor strakt goede nachtrust he x x
Bijna avondmis voor jou, Katrien, (wel laat hé...). Ook voor de rest van je tocht zal er een engeltje op je schouder zitten.
Zoete dromen !
Lie(f)s.
Dag Katrien, ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik via jouw blog mijn vriendin Hetty volg....Ik begrijp dat jullie met elkaar lopen. Fijn om via jouw verhalen me een beetje in te kunnen leven in wat zij meemaakt. Wil je haar een dikke knuffel geven van ons? Voor jou en Margreet natuurlijk ook een hartelijke hart onder de riem! xx Ingrid en Tjibbe
Hey Katrien
Ben er een week tussenuit geweest dus heb ik vanmorgen alles bijgelezen maar vanaf vandaag volg ik je weer op de voet.
Ik sta versteld van de energie die je verhalen blijven uitstralen,wat een kracht!
en het gaat vooruit!
Veel plezier
Grts Wies
Een reactie posten