Als ik uw verhaal zo lees, zou ik heel graag willen meestappen... Het is alweer zo lang geleden dat ik - naar mijn gevoelen - iets ´groots´ heb gedaan in mijn leven. Maar eigenlijk gaat het natuurlijk niet om iets groots te doen, maar om klein te worden. Vaak heel moeilijk. Om gewoon te aanvaarden dat we kleine mensen zijn en ook mogen zijn. God is goed. Ik wens u een goede, behouden en geestelijk deugddoende reis, die een diepe indruk zal nalaten en u dichter bij God zal brengen! Marjolijn
Als alles in je leven
zo evident en normaal geworden is,
dan wordt het tijd om los te laten.
Op tocht gaan wordt dan:
een loskomen uit het alledaagse ritme
en teruggaan naar de hartslag van het leven;
loslaten van aangeprezen levenswijzen
en weer voelen waar het op aan komt;
je loswringen uit gedwongen contacten
en vriendschappen sluiten
die het hart raken
Op tocht gaan is loslaten
om weer te ontvangen.
Mijn trouwste wandelvriend.
Wat ik achter laat maar meedraag in mijn binnenste.
Reageren.
Hou u vooral niet in om te reageren op deze schrijfsels. Anoniem of met naam, het maakt niet uit. Het zal voor mij een stimulans zijn om verder te gaan, met velen in gedachten samen op weg.
1 opmerking:
Als ik uw verhaal zo lees, zou ik heel graag willen meestappen... Het is alweer zo lang geleden dat ik - naar mijn gevoelen - iets ´groots´ heb gedaan in mijn leven. Maar eigenlijk gaat het natuurlijk niet om iets groots te doen, maar om klein te worden. Vaak heel moeilijk. Om gewoon te aanvaarden dat we kleine mensen zijn en ook mogen zijn. God is goed. Ik wens u een goede, behouden en geestelijk deugddoende reis, die een diepe indruk zal nalaten en u dichter bij God zal brengen!
Marjolijn
Een reactie posten