Het is vreemd. Op de meest onverwachte momenten kom ik mensen tegen die een band hebben met de Camino.
Aanvankelijk hield ik het een beetje stil. Eerst zelf maar even wennen en beseffen wat er gaat gebeuren, dacht ik. De laatste weken heb ik het gevoel dat ik klaar ben voor de wijde wereld. Niet dat ik nu de ‘hoe en waarom’ vragen zomaar kan beantwoorden. Een echt ‘daarom’ antwoord heb ik niet.
Maar die lentedag vorig jaar zal ik nooit vergeten. Een dag waarop ik besliste iets voor mezelf te doen, wat ook meteen de kern van mijn stapverhaal is.
En dat elke tocht anders is, besefte ik vandaag. Mijn voorbereiding omhelst bijna een jaar. Die van hem 5 dagen. 5 dagen tussen beslissen en vertrekken. Ongelofelijk maar boeiend om te horen. Deze namiddag was er ook het hartelijke bezoek. Met foto’s van haar staptocht en weer een ander verhaal.
Binnenkort stap, beleef en schrijf ik mijn eigen tocht. Spannend, ja…dat is het wel.
Mijn trouwste wandelvriend.
Wat ik achter laat maar meedraag in mijn binnenste.
4 opmerkingen:
Die mooie beelden... met daarbij mijn lievelingsmuziek...
... zin om te vertrekken
katrien, tegen dat je vertrekt hoop ik terug thuis te zijn bij mijn gezin,ik wens je nu al een buen camino,en laat het een mooie ervaring zijn,groetjes danny
(laat danny maar lopen)
Dag Katrien, Ik vertrek in mei..hoe ga jij naar de start? Pied-de port bedoel ik? Ik ben me wel beetje ah voorbereiden, maar niet zozeer als jij ;-) heb het gevoel dat het allemaal wel in orde komt..
succes!
sabrina
@Sabrina:Ik vertrek vanuit Brussel-Zuid naar Bayonne met de trein. Van daaruit is er een busverbinding naar St. Jean. Ik reserveerde de eerste nacht in een herberg daar. Bedankt voor het vertrouwen en kunnen we jou ook ergens volgen?
Een reactie posten