Gernika - Lezama.

Gernika is de plaats die bekend staat voor de bombardementen die hier werden uitgevoerd door Duitse Vliegtuigen tijdens de Spaanse burgeroorlog. Deze tragedie is uitgebeeld door Picasso op zijn gelijknamig schilderij. Spijtig genoeg was het museum al gesloten gisteren en kon ik alleen rondwandelen op het Plaza de la Paz. Mijn avondmaal bestond uit tapas, gezellig in een Spaanse bar waar het vol zit met mensen die luid en door elkaar praten. En toch lijkt iedereen gelukkig.

Nadien zat ik nog met Denise in de eetzaal van de herberg. Zij was op vakantie bij haar zoon in San Juan de la Luz en verveelde zich daar en daarom besloot ze een weekje camino te stappen. Allerlei redenen zijn goed, denk ik zo. Ze ziet eruit als een kunstenares met haar grijze haren omhoog gebonden. We nemen hartelijk afscheid want vermoedelijk zien wij elkaar nooit meer.

Na een onvervalste snurknacht ga ik met een duf hoofd op pad. Vele eenzame kilometers over een historische weg. Daar kom ik Michael tegen. Iedere avond is hij dronken maar in de vroegte van elke morgen is hij weer op pad. Hij vertelt dat hij vorig jaar al naar Santiago stapte omwille van zijn drankprobleem, waar hij maar niet van afgeraakt. Ondertussen heeft hij een zoontje en stapt hij dus opnieuw. Weer om kracht te zoeken om af te kicken. Hij mist zijn zoon erg en ik vraag me af waarom hij toch nog zoveel drinkt elke avond. Maar ik luister alleen maar want sommige vragen zijn er om niet gesteld te worden.

We eten samen op een picknick tafel aan de rand van het bos. Ook Ralf en Marta komen erbij. Marta is een uitzonderlijke hond die zelf haar eten op haar rug draagt en nooit aan de leiband moet. Ik kan er naar blijven kijken. We delen het eten wat we in onze zak hebben en ik geniet.

Na 18 km een kleine bar op mijn weg waar ik twee koffies achter elkaar drink. En uit rust want mijn benen voelen vrij zwaar vandaag. Ik stapte 120 km op vijf dagen. Misschien zit dat er ook wel voor iets tussen.

Het landschap wordt iets glooiender omdat de Camino del Norte hier een draai naar het binnenland maakt, richting Bilbao. Binnen een dag of twee zitten de pelgrims weer aan zee en de meesten kijken daar erg naar uit.

Morgen een korte stapdag van ongeveer 14 km. De herberg is vlakbij het vliegveld van Bilbao en we zien, en horen, de vliegtuigen dan ook laag overvliegen. Maar de herberg is gemoedelijk en rustig. Hopelijk blijft dat zo vannacht.